Szukasz muzyki do tańca towarzyskiego? Chcielibyśmy Ci w tym pomóc!

Taniec towarzyski jest jednym z najpiękniejszych, najbardziej widowiskowych i najbardziej uroczych rodzajów sportu.
Tancerze pokazują spektakl, ale zamiast słów używają ruchów. Każdy taniec ma swój temat, swoją historię, swój nastrój, swoje emocje i swój rytm.

Nie sposób wyobrazić sobie tańca bez muzyki. Bardzo ważne jest dobranie odpowiedniej muzyki, która w pełni uzupełni to, co tancerze chcą przekazać widzom.

Pomaga spektaklom zrozumieć uczucia i emocje tancerzy.

Standardowy/Gładki

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka tango

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka do walca wiedeńskiego

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka do fokstrota

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka Quickstep

Łacina/Rytm

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka cha-cha-cha

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka samby

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka rumby

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Paso Doble muzyka

• Ulubione
• Dodaj do kolejki
• Udostępnij

Muzyka jive

Taniec towarzyski

Pod pojęciem "dancesport" łączy się kilka odmian tańca, które są związane z powszechnymi korzeniami ludowymi. Przed wiekami były one aktywnie wykonywane na przyjęciach, tańczone w pomieszczeniach zamkniętych na parkiecie, nazywano je tańcami towarzyskimi. Nie wszystkie tańce mieściły się pod tym pojęciem, ale tylko te, które miały te charakterystyczne cechy:

• były one tańczone przez pary;
• Jako para oznaczała chłopca i dziewczynkę.

Choć ten ostatni punkt może mieć drobne korekty: Kultura angielska dopuszcza taniec towarzyski jako pary przeciwnej płci i tej samej płci.

Obecnie pojęcie "taniec towarzyski" obejmuje "dancesport" i "taniec sportowy" (określany jako SBT). Cechy te znajdują odzwierciedlenie w nazwach organizacji tanecznych:

W profesjonalnym świecie tańca przyjmuje się, że taniec towarzyski obejmuje 10 tańców, są one podzielone na 2 główne programy. Ta klasyfikacja jest przestrzegana nie tylko w Rosji, ale także w innych krajach. Zgodnie z nim główne tańce sportowe są klasyfikowane w następujący sposób:

• Program europejski;
• Program łaciński.

Te dwa programy zawierają główną dziesiątkę tańców.

Program europejski obejmuje tango, fokstrota wolnego i szybkiego, walca wiedeńskiego i wolnego. Kierunek latynoamerykański obejmuje rumbę, pasodoble, cha-cha-cha i jive.

Samo słowo "sala balowa" przyszło do nas ze średniowiecznej Europy, była to nazwa tańca, którym bawiła się bogata arystokracja. Uważano, że tylko uprzywilejowane warstwy społeczeństwa mogły je tańczyć. Długie dekady mogły zmienić zwykłą sztukę średniowieczną, poważnie dotkniętą przez tańce renesansu i oświecenia, klasycyzmu i romantyzmu. Każda nowa dekada tworzyła swoje zespoły taneczne, o indywidualnych cechach. Ponadto taniec towarzyski odzwierciedlał lokalne trendy ludowe i taniec zawodowy.

Trendy tańca towarzyskiego XX wieku powstały na podstawowych zasadach tańca europejskiego, który ukształtował się w okresie od XIX do XX wieku, na który wpływ miała kultura Ameryki Łacińskiej i Afryki. Trudno w to uwierzyć, ale większość tańców towarzyskich ma swoje korzenie w ruchach afrykańskich. Jednak dla laika jest to prawie niemożliwe do zrozumienia, wszystkie ruchy powstały pod wpływem europejskiej szkoły tańca.

W latach dwudziestych XX wieku w Anglii powołano specjalną Radę Tańca Towarzyskiego, powstała ona z dawnego Imperial Society of Dance. To właśnie eksperci tej Rady usprawnili najbardziej znane w tamtym czasie style taneczne: walc, fokstrot wolny i szybki, tango. Przyczyniło się to do powstania różnych konkursów i mistrzostw oraz podziału tańca towarzyskiego na dwa nurty: towarzyski i sportowy.

W okresie od 30 do 50 lat XX wieku nastąpiło rozszerzenie liczby odmian należących do tańca towarzyskiego. Ich struktura wchłonęła pięć głównych kierunków latynoskich (rumba, pasodoble, samba, cha-cha-cha, jive).

We współczesnym świecie regularnie organizowane są mistrzostwa i zawody w tańcu towarzyskim. Określa się kilka głównych trendów:

• Europejskiej;
• Ameryka Łacińska;
• bilateralnych;

Formacja europejska i latynoamerykańska (startuje 8 par);

European and Latin American Sequence (unikalny pokaz trwający zaledwie 3 minuty).

Mistrzostwa amatorów organizowane są przy wsparciu WDSF, a zawody dla profesjonalnych sportowców odbywają się pod auspicjami World Dance Council.

Najbardziej prestiżowymi zawodami wśród tancerzy są mistrzostwa Anglii, w tym UK Open i Blackpool Festival. Za ważny rodzaj tańca uważa się zawody par mieszanych Pro-Am, kierunek ten jest szczególnie rozpoznawalny wśród zawodników amerykańskich i kanadyjskich.

W Stanach Zjednoczonych istnieją etniczne odmiany tańca towarzyskiego, a w tych dziedzinach odbywają się nawet lokalne zawody: American Smooth, American Rhythm.

Pierwotnie samo pojęcie "piłka" jest zapożyczone, a do naszego języka trafiło z łacińskiego ballare, co oznacza "tańczyć". Wśród dużej liczby tańców etnicznych i historycznych, tańce towarzyskie uważane są za kategorię szczególną. Wyróżniają je takie cechy:

• pary zawsze tańczą;

partner i partnerka poruszają się, obserwując punkty kontaktu. Program europejski zakłada dość bliski kontakt ciał, w łacinie kontakt jest swobodniejszy i powstaje głównie za pomocą rąk.

Taniec towarzyski wymaga posiadania ciała i specjalnych umiejętności, więc ich popularność stopniowo zaczęła spadać. Pojawienie się w latach 60. twista symbolizowało koniec ery tańca towarzyskiego. Fokstrot, walc i tango zaczęły być coraz rzadziej używane na nieprofesjonalnych parkietach.

Program europejski

Program ten zawiera pięć odmian: Quickstep (jego cechy to 50-52 uderzeń na minutę), Walc wiedeński (58-60 uderzeń), Tango (30-32 uderzeń na minutę), Slow Waltz (28-29 uderzeń), Slow Foxtrot (27-29 uderzeń). Odpowiednio dobrane stroje dają efekt specjalny programu. Przedstawiciele płci męskiej wybierają fraki w odcieniach głębokiego granatu lub czerni. Górę można zastąpić smokingiem lub kamizelką. Prawidłowy strój taneczny różni się od biznesowego i codziennego garnituru: jego krój pozwala na zachowanie prostych ramion, nawet gdy tancerz porusza rękami na boki.

Program dla Ameryki Łacińskiej

Do tego kierunku należą następujące tańce: cha-cha-cha (tempo - 30-32 uderzenia), jive (40-44 uderzenia), rumba (21-25 uderzeń), samba (50-52 uderzenia), pasodoble (58-62 uderzenia). Ważnym wyróżnikiem tańców latynoskich jest to, że samba i paso doble wykonywane są z wyprzedzeniem wzdłuż linii tańca. W innych tańcach latynoskich zawodnicy kierunku łacińskiego pozostają praktycznie w tej samej strefie, choć może nastąpić ruch tancerzy na parkiecie i powrót do pierwotnego punktu.

Kierunek latynoski wymaga specjalnych strojów, w których tancerki będą wyglądały jak najbardziej efektownie. Stroje dla kobiet są maksymalnie otwarte i dopasowują się do ciała jak druga skóra, podkreślając jego krągłości. Stroje męskie są maksymalnie dopasowane, co pozwala pokazać napompowane, wytrenowane ciało tancerza.

Jak wybrać muzykę do tańca towarzyskiego

Taniec towarzyski jest jednym ze sportów z treningiem choreograficznym. Łączy w sobie takie cechy fizyczne jak siła, wytrzymałość, gibkość, koordynacja i zwinność.

Muzyka towarzyska towarzysząca tańcom sportowym jest bardzo ważna dla tancerzy, bez niej nie można osiągnąć dobrych wyników, a jedynie przyjemną rozrywkę. Z pomocą muzyki można pokazać swoje umiejętności taneczne lub odwrotnie - utemperować zapał, zwłaszcza w pierwszych chwilach imprezy.

Muzyka do tańca wpływa na nastrój, emocje tancerzy, zwiększa lub odwrotnie, przytłumia emocje sportowe. Może nawet całkowicie zmienić wrażenie tańca, uczynić go bardziej emocjonalnym lub odwrotnie - ponurym.

Z reguły taniec towarzyski, obejmuje tak wiele stylów tanecznych, a to daje możliwość tańczenia różnych stylów i typów. Muzyka odgrywa bardzo ważną rolę. W tańcu jest to również ważne, ponieważ każdy tancerz ma swój własny, niepowtarzalny styl i zapał! Muzyka jest bezpośrednio związana z pięknem ruchu i tworzy pewien nastrój, który pomaga widzowi lub słuchaczowi w pełni zanurzyć się w historii danego tańca. Nawet jeśli przedstawienie jest dopiero przygotowywane, muzyka wpływa na to, jakie będą ruchy, jak piękne i harmonijne.

Bardzo dużo uwagi w tym gatunku poświęca się muzyce do występów pokazowych, ponieważ od niej rozpoczyna się przygotowanie wszystkich uczestników nadchodzących zawodów. Tutaj muzyka do tańca może być absolutnie dowolna, bo wszystko zależy od tego, co trzeba pokazać, jaki powinien być styl tańca, jaki kierunek.